bauhaus.typografia | bauhaus.typografia

Bauhaus-Archiv / Museum für Gestaltung w Berlinie posiada jedną z najobszerniejszych kolekcji dzieł typograficznych z Bauhausu. Prezentowany tutaj wybór ma na celu przybliżenie tego bogatego zbioru oraz ukazanie różnorodnych możliwości i wieloaspektowego podejścia do tego medium w Bauhausie.

Bauhaus – prawdopodobnie najważniejsza szkoła awangardowa XX wieku, założona w 1919 roku przez architekta Waltera Gropiusa w Weimarze, przeniesiona w 1925 do Dessau i zamknięta w 1933 roku w Berlinie pod naciskiem nazistów – oferuje liczne skojarzenia i punkty odniesienia dla wszystkich zainteresowanych architekturą i projektowaniem. W warsztatach Bauhausu powstawały nowoczesne przedmioty dla nowego stylu życia, od przedmiotów codziennego użytku po domy mieszkalne. Niektóre projekty, zwłaszcza z dziedziny mebli i architektury, zyskały historyczne znaczenie.

Typografia odgrywała ważną rolę już przy założeniu Bauhausu. W pierwszych latach, pod wpływem ekspresyjno-kaligraficznego języka wizualnego Johannesa Ittena, Bauhaus, zwłaszcza dzięki nauczycielom László Moholy-Nagy, Herbertowi Bayerowi i Joostowi Schmidtowi, przyczynił się do rozpowszechnienia tzw. Nowej Typografii. Prace te, stosowane głównie w autopromocji szkoły i jej produktów, ale także coraz częściej w zleceniach, charakteryzują się często wyraźnym układem tekstu, użyciem wyrazistych znaków typograficznych, silnymi kontrastami koloru, rozmiaru i pozycji, ustandaryzowanymi formatami oraz przenikaniem obrazu i tekstu.